A.D. 1628. Een zwarte jonge vrouw biedt zich aan bij de grauwzusters van Hasselt. Haar naam is Morena. Ze komt uit Amsterdam, spreekt Latijn en heeft medische kennis.
Ze heeft elf dagboeken bij zich van een zekere Pedro en ene Luisão. Moeder-overste leest er de wonderlijkste en tegelijk gruwelijkste verhalen in.
A.D. 1492. De Katholieke Koningen Ferdinand en Isabella verdrijven de joden uit Spanje en stellen de inquisitie in, het begin van een lange lijdensweg voor de familie Menassah.
Tijdens de vlucht naar Portugal wordt de vader aangevallen en vermoord. Voor hij sterft draagt hij zijn zoon Simón op om voor het joodse volk een veilige thuis te vinden.
Onder de schuilnaam Pedro probeert Simón de opdracht van zijn vader te volbrengen. Hij reist mee op de avontuurlijke vierde reis van Columbus naar Amerika,
verzeilt jaren later in het rijk van Pape Jan in Ethiopië, maar geeft uiteindelijk de droom van zijn vader op en keert ontgoocheld terug naar Portugal.
Op zijn oude dag vraagt hij zijn zoon Luisão op zoek te gaan naar het kind dat hij in Afrika heeft verwekt. Is dat kind misschien de Morena die zich in het klooster van Hasselt heeft aangeboden?
Dat alles is te lezen in De Odyssee van Pedro en Luisão, een epos vol wonderlijke avonturen met legendarische historische figuren. Het verhaal is tegelijk spannend en brandend actueel.
Tulkens’ talenten als verteller komen ten volle tot hun recht.
Jos Martens (Histoforum Magazine): ‘Tulkens’ nieuwe historische roman is het meest epische werk van de auteur, zelfs vergeleken met zijn biografie over Nicolaes Cleynaerts.
Sterker nog dan in Thomas More of in De Verloren droom van Pieter Gillis beweegt Tulkens zich hier heen en weer over de grens tussen fictie en geschiedschrijving.’
Pieter van den Bossche (Doorbraak): ‘Een intellectueel plezier zijn ook de passages op het einde van het boek waar Tulkens zijn filosofische lusten botviert. Morena: ‘Geloven is dus meegaan in iets wat je niet begrijpt, eerwaarde heer.
Hoe durft u dan mensen op de brandstapel te zetten als ze weigeren ja te zeggen op iets wat ze niet begrijpen en wat evengoed een leugen kan zijn?’ Ware woorden in 1628, ware woorden in 2020. Lezen dus, die roman!
Joris Tulkens 